درباره ی بوف کور هدایت

بوف کور

«بوف کور» مشهورترین اثر صادق هدایت است که در سال 1315 در هندوستان منتشرش کرد و 50 نسخه از آن را برای دوستان خود فرستاد.
رمان کوتاه «بوف کور» نوشتۀ صادق هدایت در... صفحه در نشر ... منتشر شده است. این کتاب به زبان‌های انگلیسی و فرانسوی ترجمه شده است. «بوف کور» بیش از هر اثر دیگر هدایت، پرده از ابهامات و پیچیدگی‌های دنیای درون و نگرش شک‌گرایانۀ او به جهان بر‌می‌دارد. در این کتاب نویسنده می‌کوشد تاآنجا‌که ممکن است افکار و ذهنیت خود را مبنی‌بر بی‌ثباتی دنیا بیان کند.
کتابی پر از نماد که از چنان عمق و محتوایی برخوردار است که با انواع مختلف تحلیل‌ها قابل بررسی هست. تا به حال نقدهای بسیاری، به ویژه در حوزه نقد روان‌شناسانه، بر این کتاب نوشته شده است.
شخصیت اصلی بوف کور – که ساکن خانه‌‌ای در بیرون خندق شهر ری است – حرفهٔ نقاشی روی قلمدان را اختیار کرده‌ و به طرز مرموزی، همیشه نقشی یکسان بر روی قلمدان می‌‌کشد؛ دختری در لباس سیاه که شاخه‌‌ای گل نیلوفر آبی به پیرمردی که به حالت جوکیان هند چمباتمه زده و زیر درخت سروی نشسته‌ است هدیه می‌‌دهد.

داستان کتاب اما، از اینجا آغاز می‌‌شود که روزی راوی از سوراخ رف پستوی خانه‌اش – که گویا اصلاً چنین سوراخی وجود نداشته‌ – منظرۀ نقاشی را می‌بیند و مفتون نگاه دختر می‌شود و زندگی‌اش به طرز وحشتناکی دگرگون می‌شود تا اینکه مغرب،‌ دختر را نشسته در کنار در خانه‌اش می‌یابد و…
فرق این داستان، با آثار مشابهی چون اِل‌الّا این است که اِل‌الّا گزارش توفیق در ازدواج جادویی و شناخت درون است، حال‌آنکه «بوف کور» گزارش شکست در این زمینه است.

دربارۀ نویسنده: صادق هدایت (1281 – 1330) نویسنده، مترجم و روشنفکر ایرانی.
رتبۀ گودریدز: 99/3 از 5