ابر صورتی

اَبرِ صورتی
نُه داستان با مضامین متنوع، از مرگ و جنگ و ناپدیدشدن گرفته تا عشق و دلمشغولی‌های روشنفکری و ... . در داستانهای مجموعه اَبرِ صورتی، نوشته علیرضا محمودی ایرانمهر، با موقعیت‌ها و شخصیت‌های نامتعارفی مواجهیم که مخاطب را از عرصه واقعیت به دنیایی ورای دنیای واقعی می‌برند و خیال و واقعیت را به هم می‌آمیزند و فضاها و لحظاتی را پدید می‌آورند که گاه به خواب و رؤیا پهلو می‌زند. «ابر صورتی»، «خواب شفیره‌ها»، «اودیسه»، «موزهای قاضی»، «یک جلد چنین گفت زرتشت با شمشیر سامورایی»، «بستنی شکلاتی»، «گربه‌های نیمه‌شب»، «سنجاقک» و «خواب فینگلوس» داستانهایی هستند که در مجموعه اَبرِ صورتی می‌خوانید. آنچه می‌آید ابتدای داستان «ابر صورتی» است از این کتاب: «آن صبح سرد سوم دی 1360، فقط دوست داشتم به تکه‌ابری که در لحظه‌ی طلوع صورتی شده بود نگاه کنم. ما پشت سر هم از شیب تپه‌ای بالا می‌رفتیم و من به بالا نگاه می‌کردم که ناگهان رگبار گلوله از روی سینه‌ام گذشت. من به پشت روی زمین افتادم، شُش‌هام داغ و پر از خون شدند و بعد از سه دقیقه، هنوز به ابر نارنجی و صورتی نگاه می‌کردم که مُردم. هیچ‌وقت کسی را که از پشت صخره‌های بالای تپه به من شلیک کرده بود، ندیدم. شاید سربازی بیست‌ساله بود، چون اگر کمی تجربه داشت، میان سه استوار و دو ستوان که در ستون ما بودند، یک سرباز صفر را انتخاب نمی‌کرد.»
مجموعه داستان اَبرِ صورتی در نشر چشمه منتشر شده است.
درباره نویسنده: علیرضا محمودی ایرانمهر (- 1353)، داستان‌نویس، نمایشنامه‌نویس، فیلمنامه‌نویس و منتقد ادبی ایرانی.
رتبه گودریدز: 3 از 5.