رمان «آنا کارنینا»، اثر لی‌یو تالستوی
نمونه‌ای کامل و هنرمندانه از رمان رئالیستی قرن نوزدهمی. «آنا کارنینا» (Анна Каренина)، اثر لی‌یو تالستوی، یکی از شاهکارهای کلاسیک همچنان محبوبِ دوران طلایی ادبیات روسیه است. تالستوی در رمان «آنا کارنینا» اوج مهارت خود در ساخت‌وپرداخت یک رمان بزرگ رئالیستی را به نمایش گذاشته و رمانی خلق کرده است که هم جذاب و خواندنی و پرکشش و هم حاوی کشمکش‌ها و مسائلی است که هر انسانی در هر دوره و زمانه‌ای با آن‌ها درگیر است. راز ماندگاری «آنا کارنینا» در این است که تالستوی در این رمان، ضمن پرداختن به مسائل عصر خود، به طرح مسائل بنیادین و همیشگی انسان پرداخته و این مسائل را به شیوه‌ای هنرمندانه و باریک‌بینانه مطرح کرده و یکی از نمونه‌های درخشان قصه‌پردازی را به دست داده است.
تالستوی همچنین در «آنا کارنینا» یکی از زنان ماندگار تاریخ ادبیات داستانی جهان را خلق کرده است؛ زنی به نام آنا که ولادیمیر نابوکُف او را «یکی از جذاب‌ترین قهرمانان زن داستان‌های جهان، زن جوان و خوش‌سیما و اساساً نیک‌سرشت و زنی اساساً محکوم» وصف کرده است.
متن اصلی رمان «آنا کارنینا» نخستین بار در سال 1878 منتشر شده است و اکنون که این همه از نخستین سال انتشارش به زبان روسی می‌گذرد همچنان رمانی پرمخاطب است. تالستوی این رمان را اولین رمان واقعی خود می‌دانست. بر اساس رمان «آنا کارنینا» فیلم و سریال نیز ساخته شده است.
مروری بر رمان آنا کارنینا
داستان رمان «آنا کارنینا» درباره عشقی ممنوع میان زنی متأهل به نام آنا و افسری به نام ورونسکی است؛ عشقی که زندگی آنا را بحرانی و او را رسوا می‌کند، چرا که آنا ریاکار نیست و نمی‌تواند مانند بعضی از دیگر زنانی که دور و برش هستند این عشق ممنوع را پنهان نگه دارد و زندگی دوگانه‌ای را پیش گیرد.
«آنا کارنینا» رمانی با ساخت و پرداخت و شخصیت‌پردازی‌های ماهرانه است. تالستوی در این رمان هم به موضوعاتی نظیر اخلاق و گناه و بحران روابط زناشویی پرداخته است و هم تصویری ریزپردازانه از جامعۀ روسیۀ قرن نوزدهم و زندگی دهقانی در روستاها و نیز زندگی اشراف و شهرنشینان مرفه روسی به دست داده است.
شروع رمان «آنا کارنینا» یکی از شروع‌های قدرتمند و به‌یادماندنی در ادبیات داستانی جهان است. رمان با این سطرها آغاز می‌شود:
«خانواده‌های خوشبخت همه به مثل هم‌اند، اما خانواده‌های شوربخت هرکدام بدبختی خاص خود را دارند.
در خانۀ آبلونسکی کارها همه آشفته بود...»
درباره لی‌یو تالستوی، نویسنده رمان آنا کارنینا
لی‌یو نیکلایویچ تالستوی (Лев Николаевич Толстой)، متولد 1828 و درگذشته به سال 1910، از بزرگترین نویسندگان قرن نوزدهم روسیه بود. جامعۀ شهری و روستایی روسیۀ قرن نوزدهم و مسائل اجتماعی و ملی و فرهنگی و اخلاقی این جامعه، عشق و رابطۀ زناشویی، فقر، ظلم، نابرابری، زندگی دهقانان، جنگ و مرگ از موضوعات اصلی آثار تالستوی است. تالستوی علاوه بر نویسندگی فعال اجتماعی نیز بود و از این بابت تحت فشار حکومت وقتِ روسیه قرار داشت. او به‌ویژه در زمینۀ آموزش و پرورش کودکان و نوجوانان طرح‌های نوآورانه‌ای را در روسیه بنیان گذاشت. تالستوی همچنین مدافع زندانیان سیاسی و دینی و سربازان فراری بود و نیز بنیانگذار سازمانی برای کمک به روستاییانی که محصولاتشان از بین می‌رفت. از دوره‌ای به بعد سیگار و الکل و شکار حیوانات را کنار گذاشت چرا که به این باور رسید که این‌ها تفریحات و لذت‌ها و سرگرمی‌هایی ظالمانه‌اند. در برابر اعتقادات و اقدامات و شهرتی که در بیرون روسیه به دست آورده بود حکومت وقت هم بیکار نمی‌نشست. پلیس تزاری او را زیر نظر داشت و آثارش قبل از انتشار توقیف می‌شد و حتی به او انگ دیوانگی زدند.
از آثار مطرح تالستوی، به جز رمان «آنا کارنینا»، می‌توان به «جنگ و صلح»، «مرگ ایوان ایلیچ» و «رستاخیز» اشاره کرد.
درباره ترجمۀ فارسی رمان آنا کارنینا
از رمان «آنا کارنینا» بیش از یک ترجمه به فارسی موجود است. ترجمۀ سروش حبیبی از این رمان در انتشارات نیلوفر منتشر شده است. سروش حبیبی، متولد 1312 در تهران، یکی از برجسته‌ترین مترجمان ادبی ایران است. نخستین ترجمه‌های او در مجلۀ «سخن» منتشر شد. حبیبی به مدت بیست سال کارمند وزارت پست و تلگراف و تلفن بود و بعد از اینکه در سال 1351 از آنجا بازنشسته شد مدتی به عنوان سرویراستار به کار در یک انتشارات دانشگاهی مشغول شد. او در سال 1356 به امریکا رفت. در سال 1358 مقیم کشور فرانسه شد و اکنون نیز همچنان مقیمِ فرانسه است.
سروش حبیبی مترجمی است مسلط به چند زبان و نیز مسلط به زبان و ادبیات فارسی و چم‌وخمِ آن. از همین رو ترجمه‌هایش اغلب به لحاظ نمونه‌هایی از نثر فارسی پخته و شیرین و پاکیزه نیز دارای اهمیت‌اند. حبیبی مترجمی پرکار است و کارنامه‌اش در ترجمه گستره‌ای وسیع از آثار ادبی، از آثار نویسندگان کلاسیک گرفته تا مدرن، را در بر می‌گیرد. از مهمترین ترجمه‌های او می‌توان به ترجمه‌هایش از رمان‌های کلاسیک و مهم ادبیات قرن نوزدهم روسیه اشاره کرد؛ رمان‌هایی نظیر «ابله» و «شیاطین» از داستایفسکی، «جنگ و صلح» از تالستوی و «آبلوموف» از ایوان گنچارف.
«طبل حلبی» از گونتر گراس، «خداحافظ گاری کوپر» از رومن گاری و «ژرمینال» از امیل زولا از دیگر ترجمه‌های سروش حبیبی است.
از ترجمه‌های دیگر رمان «آنا کارنینا» می‌توان به ترجمۀ مشفق همدانی (منتشرشده در انتشارات امیرکبیر) و ترجمۀ حمیدرضا آتش‌برآب (منتشرشده در انتشارات علمی و فرهنگی) اشاره کرد.
رتبۀ رمان «آنا کارنینا» در گودریدز: 4.06 از 5.
ادامه keyboard_arrow_down
