از مجموعه هفت گناه کبیره: حسد

حسد: هفت گناه کبیره
همه انسان‌ها ممکن است تا حدی حسد را در زندگی خود تجربه کرده باشند. حسد یکی از موارد پر نفوذ در گناهان کبیره به شمار می‌رود. حسد خود می‌تواند عاملی برای دیگر رفتارهای ناپسند هم باشد. سرچشمه این رفتار انسانی نیز مانند بسیاری دیگر از رفتارها مشهود و مشخص نیست و با اطمینان نمی‌توان منشأ خاصی در نظر گرفت. هفت گناه کبیره در سنت مسیحی (غرور، طمع، بی‌بندوباری، حسد، شکمبارگی، غضب و تن‌پروری) است. البته این فهرست تعدیل شده همان هشت عمل شیطانی (تکبر، حرص و آز، بی‌بندوباری، خودستایی، شکمبارگی، غضب، غم و یأس) است که راهبی یونانی به نام «اِواگریوس پونتیکوس» (Evagrius Ponticus) به دست آورده بود. فهرستی که «پاپ گرگوری» در قرن شانزدهم تن‌پروری را جایگزین غم و یأس کرد و آن را به هفت گناه مهلک یا کبیره معرفی کرد. نویسنده می‌کوشد با زبان‌های متفاوت وضعیت تناقض ناشی از مرتکبین گناهان را در دنیای امروزی را بیان کند.
در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
«منشا حسد، درست مانند منشا خرد، ناشناخته و رازی سر به مُهر است. ممکن است افرادی که به دین خود مطمئن اند بگویند حسد شمه ای از گناه اصلی است، بخشی از بار و بنه ای که در راه خروج از باغ عدن به دقت بررسی شد. انجیل پر است از داستان‌هایی در باب حسد، در برخی از آنها حسد به رفتار آدمی راه پیدا کرده و در برخی دیگر مقهور شده است. از خصایص ذاتی حسد مخفی و نهانی بودن آن است. حسد حسی نهان است آن قدر که خود فرد هم از آن بی‌خبر است...» کتاب «حسد: هفت گناه کبیره» توسط «نسترن ظهیری» به فارسی ترجمه شده است.
درباره نویسنده: جوزف اپستاین
رتبه گودریدز: