کتاب «جنگ و صلح» اثر لیو تالستوی
رمان‌هایی هستند که مفهوم عظمت را تداعی می‌کنند. بی‌شک کتاب «جنگ و صلح» لیو تالستوی یکی از این رمان‌هاست. کتاب «جنگ و صلح»، با عنوان اصلی Война и мир، یک رمان تاریخی – حماسی دربارۀ جنگ‌های ناپلئون با روسیه است.
کتاب «جنگ و صلح» یکی از مشهورترین آثار تالستوی و جزو چند رمان کلاسیک مهم تاریخ ادبیات روسیه و تاریخ ادبیات جهان است.
سامرست موام کتاب «جنگ و صلح» را «بزرگترین رمان عالم» دانسته است و در کتاب «دربارۀ رمان و داستان کوتاه» درباب این رمان و عظمت و اهمیت آن می‌نویسد: «رمانی با یک چنین پهنۀ وسیع که دربارۀ یک چنان دوران خطیر تاریخی گفتگو کند و این همه قهرمان داشته باشد، قبلا نوشته نشده بود و گمان می‌کنم هرگز دوباره نوشته نشود.»
متن اصلی کتاب «جنگ و صلح» اولین بار بین سال‌های 1865 تا 1867 به‌صورت دنباله‌دار و سپس در سال 1869 به‌صورت کتاب منتشر شد.
کتاب «جنگ و صلح» دستمایۀ انواع اقتباس‌های سینمایی و تلویزیونی و تئاتری و... قرار گرفته است.
مروری بر کتاب «جنگ و صلح»
لیو تالستوی در کتاب «جنگ و صلح»، از خلال روایت قصه‌ای جذاب و پرکشش با انبوهی از شخصیت‌های رنگارنگ و موقعیت‌های گوناگون، از احساسات و شورِ ملی مردم روسیه و نیز رنج‌های آنها در دوران حملۀ ناپلئون به این کشور و از احساسات و عواطف گوناگون انسانی می‌نویسد و نیز دیدگاه خود دربارۀ تاریخ را بیان می‌کند.
کتاب «جنگ و صلح» هم تابلویی از زندگی اشراف و دیگر طبقات اجتماعی در دورانی از روسیۀ قرن نوزدهم، هم داستانی حماسی و تاریخی دربارۀ تلاش روسها برای ایستادگی دربرابر ارتش ناپلئون بناپارت و هم رمانی دربارۀ عشق و دلبستگی‌ها و روابط انسانی است.
تالستوی در کتاب «جنگ و صلح» حملۀ ناپلئون به روسیه و جنگ روسیه و فرانسه را، که به عقب‌نشینی فرانسوی‌ها انجامید، دستمایۀ نوشتن رمانی دربارۀ ملتی قرار داده است که در یک بزنگاه خطیر تاریخی قرار گرفته‌اند.
در کتاب «جنگ و صلح» مسائل و دغدغه‌های فردی آدم‌ها با مسائل تاریخی و ملی و میهنی درآمیخته است. تالستوی در این رمان، آدم‌ها را هم در خلوت و درگیر با مسائل شخصی و عاطفی‌شان و هم در اجتماع و در تاریخ و در اتحاد برای مقابله با دشمنی که به سرزمین‌شان حمله کرده است به تصویر می‌کشد.
کتاب «جنگ و صلح» رمانی است که در آن، آرمان و واقعیت و حماسه و تاریخ درهم تنیده شده‌اند. در این رمان، شخصیت‌هایی خیالی با جنگ و عواقب آن درگیر می‌شوند و تالستوی این‌گونه، با قصه‌پردازی ماهرانه و نیز رفتن به ژرفای شخصیت‌های رمان، کشمکش‌های شخصی و عشق‌ها و نفرت‌ها و نیکی‌ها و بدی‌های آنها را در متن موقعیتی تاریخی می‌پروراند و نشان می‌دهد که حوادثی که شخصیت‌های رمان از سر می‌گذرانند چگونه بر آنها تأثیر می‌گذارد و دگرگون‌شان می‌کند.
کتاب «جنگ و صلح» رمانی است پر از جزئیات و صحنه‌پردازی‌های ماهرانه با تعداد زیادی شخصیت. در این رمان، هم صحنۀ جنگ با مهارت ترسیم شده و هم پشت میدان جنگ و زندگی روزانۀ مردم روسیه در یک عصر بحرانی از تاریخ آن کشور.
کتاب «جنگ و صلح» همچنین واجد فلسفه‌ای دربارۀ زندگی و تاریخ است و از عواملی سخن می‌گوید که به‌اعتقاد تالستوی در رویدادهای تاریخی نقش تعیین‌کننده دارند. تالستوی در جاهایی از کتاب «جنگ و صلح» آشکارا در مقام راوی با خواننده حرف می‌زند و فلسفه‌اش را بیان می‌کند.
دربارۀ لیو تالستوی، نویسندۀ کتاب «جنگ و صلح»
لیو نیکلایویچ تالستوی (Лев Николаевич Толстой)، متولد 1828 و درگذشته به سال 1910، از بزرگترین نویسندگان قرن نوزدهم روسیه و همۀ قرون است. جامعۀ شهری و روستاییِ روسیۀ قرن نوزدهم و مسائل اجتماعی و ملی و فرهنگی و اخلاقی این جامعه، عشق و رابطۀ زناشویی، فقر، ظلم، نابرابری، زندگی دهقانان، جنگ و مرگ از موضوعات اصلی آثار تالستوی هستند.
تالستوی، فعال اجتماعی هم بود و از این بابت تحت فشار حکومت وقتِ روسیه قرار داشت. او به‌ویژه در زمینۀ آموزش و پرورش کودکان و نوجوانان طرح‌های نوآورانه‌ای را در روسیه بنیان گذاشت.
تالستوی همچنین مدافع زندانیان سیاسی و دینی و سربازان فراری بود و نیز بنیانگذار سازمانی برای کمک به روستاییانی که محصولاتشان از بین می‌رفت. او از دوره‌ای به بعد سیگار و الکل و شکار حیوانات را کنار گذاشت چرا که به این باور رسید که این‌ها تفریحات و لذت‌ها و سرگرمی‌هایی ظالمانه‌اند. دربرابر اعتقادات و اقدامات و شهرتی که تالستوی در بیرون روسیه به دست آورده بود حکومت وقت هم بیکار نمی‌نشست. پلیس تزاری او را زیر نظر داشت و آثارش قبل از انتشار توقیف می‌شد و حتی به او انگ دیوانگی زدند.
از آثار لیو تالستوی می‌توان به رمان‌های «آنا کارنینا» و «رستاخیز» و رمان کوتاه «مرگ ایوان ایلیچ» اشاره کرد.
دربارۀ ترجمۀ فارسی کتاب «جنگ و صلح»
کتاب «جنگ و صلح» با ترجمه و مقدمۀ سروش حبیبی و مقدمه‌ای از ایران زندیه (حبیبی) در انتشارات نیلوفر منتشر شده است.
سروش حبیبی، متولد 1312 در تهران، یکی از برجسته‌ترین مترجمان ادبی ایران است. نخستین ترجمه‌های او در مجلۀ «سخن» منتشر شد. حبیبی به‌مدت بیست سال کارمند وزارت پست و تلگراف و تلفن بود و بعد از اینکه در سال 1351 از آنجا بازنشسته شد مدتی به‌عنوان سرویراستار به کار در یک انتشارات دانشگاهی مشغول شد. او در سال 1356 به امریکا رفت. در سال 1358 مقیم کشور فرانسه شد و اکنون نیز همچنان مقیمِ فرانسه است.
سروش حبیبی مترجمی است مسلط به چند زبان و نیز مسلط به زبان و ادبیات فارسی و چم‌وخمِ آن. از همین رو ترجمه‌هایش اغلب به‌لحاظ نمونه‌هایی از نثر فارسیِ پخته و هنرمندانه و قدرتمند و شیرین و پاکیزه نیز دارای اهمیت‌اند. حبیبی مترجمی پرکار است و کارنامه‌اش در ترجمه گستره‌ای وسیع از آثار ادبی، از آثار نویسندگان کلاسیک گرفته تا مدرن، را در بر می‌گیرد. از مهمترین ترجمه‌های او می‌توان به ترجمه‌هایش از رمان‌های کلاسیک روسیه اشاره کرد که کتاب «جنگ و صلح» یکی از آن‌هاست. رمان‌های «شیاطین (جن‌زدگان)» و «ابله» از داستایوسکی، «آنا کارنینا» از تالستوی و «آبلوموف» از ایوان گنچارف از دیگر ترجمه‌های سروش حبیبی از رمان‌های کلاسیک روسی هستند.
از ترجمه‌های دیگر سروش حبیبی از ادبیات داستانی جهان می‌توان به رمان‌های «طبل حلبی» از گونتر گراس، «خداحافظ گاری کوپر» از رومن گاری و «ژرمینال» از امیل زولا اشاره کرد.
کتاب «جنگ و صلح» را کاظم انصاری هم به فارسی ترجمه کرده است. ترجمۀ کاظم انصاری از این رمان، اولین بار در سال 1339 در انتشارات امیرکبیر منتشر شد. این ترجمه در سال‌های اخیر، هم توسط انتشارات امیرکبیر و هم توسط انتشارات نگاه تجدید چاپ شده است.
ادامه keyboard_arrow_down
